alles is confetti, oftewel chill out forever
het spel met de witte muizen
dromen van een eigen kauwgomballenautomaat
je neerleggen als kind
op een wolk in een glas thee
roeren, roeren, roeren
de draaikolk verzoeken
tot twintig duizend mijlen onder zee
en van daaruit als een raket
door alle lagen heen omhoog spuiten
dikke regenbogen eten
in duizend bommen en granaten uiteenspatten
met je nieuwe parachutezakdoek
voor haar voeten landen
de straat vegen met je handen
herhaling
elke schets is een zee
weggegleden uit de ziel
bevaren als een sterrenpoort
ik kan niet gelukkiger zijn
dan aan jou te denken
ode voor vandaag
vandaag hoog door de bomen gelopen
dicht tegen de kruin gekropen
gevlogen op handen en voeten
hier en daar een blad gepeld
kleuren geteld
een bladerspoor gevonden
takken gegeten
lucht versleten
nog meer takken gesjouwd
bruggen gebouwd van luciferhout
het licht geroken
het licht geraakt
“me Tarzan, you Jane” geslaakt
cool naar beneden gegleden
nu ik weet dat het heden weer op poten staat
het perspectief
er was een vrouw
er was een man
er was een draad
er was een touw
Appiano gentile
Elkaar verzamelen,
aanraken
in het bos
waarvan je weet
dat deze middag nog
de schaduwen
gedroomd zullen zijn.
ochtend
jij drijft me naar de verte
het zuivere onvertaalde
de lotushouding in je haar
jij reikt door elke steen
Ars poëtica
altijd is ze anders
de zee
ik ben slechts dichter
in een ontwaakte slinger van tijd
een gebroken twijg
